ثبات در یادگیری علم

طَرِيقًا يَلْتَمِسُ فِيهِ عِلْمًا سَهَّلَ اللهُ لَهُ بِهِ طَرِيقًا إِلَى الجَنَّةِ، وَمَا اجْتَمَعَ قَوْمٌ فِي بَيْتٍ مِنْ بُيُوتِ اللهِ يَتْلُونَ كِتَابَ اللهِ وَيَتَدَارَسُونَهُ بَيْنَهُمْ إِلَّا نَزَلَتْ عَلَيْهِمُ السَّكِينَةُ وَغَشِيَتْهُمُ الرَّحْمَةُ وَحَفَّتْهُمُ المَلَائِكَةُ، وَذَكَرَهُمُ اللهُ فِيمَنْ عِنْدَهُ، وَمَنْ بَطَّأَ بِهِ عَمَلُهُ لَمْ يُسْرِعْ بِهِ نَسَبُهُ». [رواه‌مسلم]

پیامبر (ص) فرمود: «هر کس راهی را برای یادگیری علم بپیش گیرد، خداوند برای او راهی به بهشت آسان می‌کند، و هرگاه یک گروه در یکی از خانه‌های خدا (مساجد) جمع شوند و کتاب خدا را تلاوت و تدریس کنند، بر آن‌ها آرامش نازل شده و رحمت خداوند آن‌ها را فرا گرفته و فرشتگان آن‌ها را درمیان خود محیط می‌کنند و خداوند آن‌ها را در میان خودیان خویش ذکر می‌نماید؛ و هر کس که عمل خیر خود را کند ولی نتواند باعث تسریع در رسیدن به فایده و نتیجه آن عمل شود، نسبت و رشته نسب او هیچ چیزی را به او نمی‌رساند».